Esan zenuen, ez zela hainbeste
Ohituko nintzela
Irudimen bila nenbilen
Metaforaren zatiak lotzen
Baina berdin zaio, segi ebazten
Ekin honezkero, arren!
Estali nituen,
Beharrizan honek estali ninduen
Eta ez dago atseden hartzerik hemen
Nigaz zuk zer egingo zenuke?
Esan hitz baten
Gure hoberako izango da
Negarrik ez!
Esan, nor dago erortzen
Maitatua izan arren?
Eta nor dago erortzen
Maitasuna eman arren?
Beharrizan honek estali ninduen
Estali nituen,
Beharrizan honek estali ninduen
Eta ez dago atseden hartzerik hemen
Nigaz zuk zer egingo zenuke?
Esan hitz baten
Zenuke? Esan lehenbailehen

Gaur lotzeko pena daukat
Eraldatzeko esan zenidan
Bizitza mugimendua bada
Arin doa, arin noa!
Erakutsi berriz, ez banaiz lehen nintzena
Denborak suntsipen mekanismoa dauka eta
Onartzen dut honen parte naizela
Nola utzi atzean, soinean ditugun
Iraganeko ohitura hoiek
Zer egingo diot ba… pentsa dut maiz
Abiaduran gustora banaiz
Hartu nire eskua, sentitu mina
Itxi begiak ta egin zurea
Hitz gutxitan gelditzen naiz, konplexu ta
sinple,
Amaitu da eszena, beste bat arte 👋
badakit nor naizen!
Gutako asko han egon ginen
Betiko zirudien
Desagertzeko pena daukat
Ez aldatzeko esan zenidan
Bizitza mugimendua bada
Gura ala ez, nahiez…
Eta zer egingo diot ba… pentsa dut maiz
Abiadura ni neu banaiz
Hartu nire eskua, banatu mina
Desberdina da, zuekin bada
Eta ohartzen naiz!